Zdrowie i żywienie bydła opasowego

Właściwe odżywianie i zarządzanie stanem zdrowia przez zastosowanie probiotyków w żywieniu bydła mięsnego w oborach do opasu ma na celu poprawę wydajności bydła, osiągnięcie maksymalnych przyrostów masy ciała oraz wykorzystania paszy przez optymalizację zdrowia żwacza i odporności zwierząt. Nasze rozwiązania i programy pozwalają bydłu osiągnąć optymalną wagę, właściwy pokrój oraz jakość mięsa, umożliwiając hodowcom utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa przy jednoczesnej maksymalizacji zwrotu z inwestycji.

Poprawa stanu zdrowia żwacza w celu maksymalizacji współczynnika wykorzystania paszy

Po przybyciu do obory do bydła opasowego cielęta są przestawiane z diety wysokowłóknistej na wysokoenergetyczną. Ten okres przejściowy trwa około 30 dni. Cały proces, który wymaga adaptacji mikrobiomu żwacza do nowej diety, wiąże się ze znacznymi zmianami w populacji bakterii oraz w zachowaniach zwierząt w zakresie pobrania paszy. Przejście na dietę z wysokim udziałem ziarna zbóż zwiększa produkcję kwasu w żwaczu, podnosząc ryzyko wystąpienia kwasicy żwacza. Zwierzęta z subkliniczną kwasicą cechują się niższym współczynnikiem wykorzystania paszy i niskimi przyrostami masy ciała, co skutkuje znacznym obniżeniem opłacalności hodowli.

Aby zapewnić płynne przejście między fazami i uniknąć schorzeń żwacza, niezbędna jest właściwa strategia żywieniowa.

Lepsza wydajność bydła opasowego w pierwszym okresie pobytu w oborze dla opasów

Okres przejściowy, który trwa średnio 30 dni po przybyciu bydła do obory dla opasów, jest niewystarczającym czasem na aklimatyzację i dostosowanie się do diety wysokoenergetycznej.

Powoduje to u zwierząt duży stres i naraża je na problemy zdrowotne. Cielęta są transportowane, grupowane, odrobaczane, szczepione oraz przestawiane z diety wysokowłóknistej na paszę wysokoenergetyczną. W tym okresie cielęta są narażone na największe ryzyko wystąpienia choroby układu oddechowego bydła (BRD), która stanowi główny problem zdrowotny w oborach dla bydła opasowego, potencjalnie zmniejszając przyrost masy ciała średnio o 190 g/dzień na etapie opasu końcowego. Udane przejście między etapami jest kluczem do wysokiej ogólnej wydajności i dobrego stanu zdrowia przez cały okres opasu końcowego, co pomaga ograniczyć stosowanie antybiotyków, które stanowi na całym świecie poważny problem zdrowotny.

Dążenie do lepszego przyrostu masy, jakości mięsa i bezpieczeństwa

Skarmianie wysokoenergetyczną dietą opartą na zbożach maksymalizuje dzienne przyrosty masy ciała, zmniejszając zużycie paszy na jednostkę przyrostu. Zapewnia również najwyższą jakość mięsa z dobrą marmurkowatością.

Warunkiem wstępnym prawidłowego przebiegu opasu końcowego jest zdrowe stado, któremu zapewnia się warunki wzrostu pozwalające w optymalny sposób zamieniać paszę na masę ciała. Wiele czynników, takich jak zaburzenia równowagi żwacza, choroba układu oddechowego bydła oraz inne problemy zdrowotne i żywieniowe, może skutkować niskim współczynnikiem wykorzystania paszy i słabymi przyrostami masy ciała. Optymalna strategia żywienia i zarządzania w całym okresie opasu końcowego powinna koncentrować się na właściwym stanie zdrowia żwacza i zapobieganiu chorobom zakaźnym, co należy osiągnąć przez zapewnienie bydłu odpowiednio zbilansowanej diety, wykształcenie dobrej odporności oraz minimalizację stresu.